Muzo moja!

U kojoj lepoti sutona se kriješ?
U kakvom gaju snom mi rasteš?
Čijim pesmama šetaš dubokim usecima?
Kakvom me svetlošću obasjaš u mrkloj noći?

Muzo moja!
Stojim na litici tišine,
Sad razumem tišinu svemira,
Kraj mene davni zalasci sunca plove
I rađaju se neke nove zore.

Muzo moja!
Godine mi srebro kosom prosule,
Kao kad na snežne vrhove
Padnu magle jesenje.
A duh vodi moje tanano pero,
Što drhteći gubi se negde u daljini.

Muzo moja!
Sav se čudesima dajem, vodiš li me?
Ili se igraš, okrećeš od mene glavu,
Dok gledam zagonetne oči devojčice
I suze od smaragda

Muzo moja!
Budi se sveta duša i zaboravlja,
Da jutrom ona postaje pesnik,
Pa skitnica dan potroši,
Iz našeg života ili priviđenja.

Sa ruskog na srpski preveo Anđelko Zablaćanski

Tweet

Tagovi poezija agron sele

Povezane teme

Prestati biti žrtva sopstvene dobrote je mera mudrosti... Spisateljica Sofija Veljković iz Požarevca, svoju dugo sticanu mudrost, u zrelom dobu objedinila je u knigu neobičnog naziva “Lice kože”. Ova duhovn...

Rusija Marinković: U književnosti je zavladala monotonija... Rusija Marinković rođena je 6. juna 1938. godine u Zebincu, opština Vladičin Han, od oca Cvetka i majke Rusande Milosavljević. Osnovno obrazovanje stekla...

Kroz nasleđe trajemo... U galeriji Gvarnerijus sutra će biti organizovan nesvakidašnji kulturni  događaj, predstavljanje autorke Evice Milenković Milić sa tri nove knjige p...

Jelena Ćirić, srpska iskra u Češkoj... Jelena Ćirić (1973) po struci pravnik, po vokaciji pesnik, po ostvarenosti, majka i supruga, žena koja punim  plućima udiše lepote života i prenosi ...

Toda Matić Medić, pesnikinja koja spaja meridijane... Život nas često odnese daleko od svih, a na tim beskarajnim rastojanjima, nužno je slediti sebe, ne izgubiti se i ne otudjiti od onoga što  čini&nbs...